Ben hatırlamıyorum bu kadar sevgi gösterdiğimiz bir futbolcuyu. İkinci sezonunda ve yoldurduğu bunca saça, çektirdiği bunca kahıra rağmen hala oun adıyla inliyor tribünler. Allah'ı var o da farkında, kariyeri boyunca oynadığı herhangi bir takımın taraftarından bu kadar ilgiyi ilk kez gördüğünün. Mücadelesini hep veriyor. Bugüne kadar oynamadığı şekilde oynuyor artık, basıyor, koşuyor, kavga ediyor, ne Chelasea'de ne PSV'de yapmadı oysa bunu. İşin güzel tarafı eskiden kendisine çarpıp rakibe giden topları yumuşatıp -rakibi hala geçemese de- bir arkadaşına kazandırmayı başarıyor. Kendisine gösterilen sevgiye karşılık vermek için elinden geleni yapıyor. Bense anne babasının bile Kezman'ı bizim kadar sevmediğini düşünüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder